رفتار قلدری در کودکان یا نوجوانان معمولا برای پاسخ به اضطراب‌هایی است که او در دنیای خود تجربه می‌کند. این اضطراب‌ها می‌تواند به دلیل روابط مخرب والدین در خانه، سطح پایین تحصیلی، نداشتن حمایت گروه همسالان و یا به دلیل اضطراب و ناامنی در ارتباط با ظاهر خود باشد. در حالی که قلدرها چهره‌ای با اعتماد به نفس بالا را از خود به نمایش می‌گذارند، رفتار آن‌ها با دیگران از احساس عدم امنیت نسبت به درونشان نشات می‌گیرد. در بسیاری از موارد دلیل اینکه قلدرها انگیزه آزار دیگران را دارند این است که خودشان در محیط خانواده تجربه آزار را داشته‌اند. این افراد خشم خود را که حاصل از آزاری است که در محیط خانه تجربه کرده‌اند را مستقیما نسبت به دیگران ابراز می‌کنند.
رفتار قلدرانه به یکباره در کودکان رخ نمی‌دهد. از دوران خردسالی، محیط در شکل‌گیری رفتار در کودک بسیار موثر است. کودک تجارب بسیاری را از مشاهده رفتار خانواده (به طوری که در برخی از خانواده‌ها کودک خشونت خانوادگی مانند تنبیه بدنی یا به کار بردن کلمات خشونت آمیز را تجربه و مشاهده می‌کند)، مشاهده رفتار کودکان دیگر و فضای مجازی را با خود به همراه می‌برد و این تجارب کودک را برای اینکه رفتارهای قلدر معابانه در او بیشتر یا کمتر باشد آماده می‌کند و این رفتار می‌تواند همچنان در سنین مختلف در محیط‌های مختلف به خصوص مدرسه ادامه داشته باشد.
درباره این سایت